Tekst & Meziek: Joss Mennen
Allein in mien gedachte
Wi-j ‘t laeve zoeëj motte zeen
Waat stieët mich nog te wachte
En of ich det waal drage kin
Vreej mer gevânge
‘ne lach en ‘n traon
Meschien blief ich te völ hânge
In wat d’r fout zoeëj kunne gaon
Ich haoj van dich
Ich haoj zoeëvöl van dich
Ich wil alles vör dich zeen,
want dich bés alles vör mich
Ich haoj van dich
Onvuuërspelbaar en onzieëker
Gruutj de angst um te verleeze
Ich veul mich stieëds riêker
Mer heb oeteindelik niks te keeze
Det ich mien hert heb weggegaeve,
en ich wil ‘t noeëts mieër trök,
Aan de leefdje van mien laeve
És gein garântie vör gelök
És oeës lot al oetgedachtj?
És ‘t bekindj van te vuuëre?
Waat gieët d’r nog gebuuëre ?
‘t Hieët os beejeîn gebrachtj