Tekst & Meziek : Joss Mennen
Op ‘t Groenewoud , woeë ich geboeëre bin
Gruudje ich op in e wêrm gezin
Beej oeës mam en oeës pap waas ‘t veilig
Gezelligheid vuuërop , det waas dao heilig
Ich maakdje mich neet drök
Ich waas ouch nog mer klein
Ich dînk dao nog dék aan trök
Beej os thoês waas ‘t fein
Onbezörgdj, zoeë haaj ‘t motte zeen
Alles ging kepot, want de vlam waas te mîn
Ich haaj mien wichter gaer ‘t zelfdje gegaeve
Mer mét dich kos ich neet mieër same laeve
Nao jaore lang wachte
Heb ich de knoup doeërgehaktj
‘t És nog dék in mien gedachte
Waat ich eur heb aafgepaktj
Alles és verângerdj , ‘t laeve oppe kop
Mer eîn dînk zal altiêd ‘t zelfdje zeen
De leefdje vör mien schatjes
Onvuuërwaardelik vuuërop
‘ne gruuëtse papa, det és weem ich bin
Mama ‘ne vreend , papa ‘n vreendin
Des baeter as same in e kaod gezin
En thoês dao és ‘t röstig en veilig
Gezelligheid vuuërop, det és heej heilig
Dus maaktj uch neet drök
Gae zeetj nog mer klein
‘t drejtj um leefdje en gelök
Pas dan és ‘t fein !
Alles és verângerdj , ‘t laeve oppe kop
Mer eîn dînk zal altiêd ‘t zelfdje zeen
De leefdje vör mien schatjes
Onvuuërwaardelik vuuërop
‘ne gruuëtse papa, det és weem ich bin
‘ne gruuëtse papa, zal ich altiêd bliêve
‘ne gruuëtse papa, det és weem ich bin