Tekst : Joss Mennen
Meziek : Charles Valle, James Todd Smith, Dwayne Emil Simon
Ich weît nog good wi-j ich dich zoog,
de aller-ieërste kieër
Ich dacht dich bés noeëts geinteressieërdj in mich
Waat ich ouch prebieër
Det ‘t allemaol e bitje ângers loog
Haaj ich neet dörve te vuuërspelle
Mer vuuër ich ‘t wis, stoonge vae beejein
Ve haaje zoeëvöl te vertélle
Zoeë stoonge vae ore zi-j aan zi-j
Vergoot de werreldj um mich haer
De aovendj vloeëg vörbeej
en ich zoog dich toch zoeë gaer
Dich haats ‘ne groeëte indrök gemaaktj
Waat ‘n prachtige vraw
Ich waas van binne deep geraaktj
dae léste kus kwoom völs te gaw
In mien hert en in mien zeel
Bés dich mien maegtje en waat ich wil
Mét dich aod waere
Des mien geveul
In hert en zeel
Pas maondje later, zoog ich dich weer
Wi-j ich dacht ich zeen dich noeëts mieër trök
‘t waas nog baeter as d’n ieërste kieër
En ich gluudje van gelök
Ich kaldje mét dich, dich lachdjes nao mich
Ich strieëldje dienen êrm
De herinnering, oeës leefdje op ‘t ieërste gezicht
Veultj nog stieëds in mien hert zoeë wêrm
Zoeë verleefdj as vae wore, zeen vae begonne
Jaore zeen vörbeej gegânge
Vae hebbe hieël wat hobbels oeëverwonne
En dao stieëds stêrk in gestânge
Glanzendj haor,
Heerlike moond , leef ouge , de geur van trèsor
Mer nog schoeëner van binne
Waat mot ich soonger dich beginne
Miljaar waat haoj ich völ van dich